Om half 6 worden we, vooral Jan, gewekt met koffie op bed. Ik ben als niet-koffiedrinker een buitenbeentje in dit land. Snel ons een beetje fatsoeneren om om 6 uur aan het ontbijt te zitten. Dit ziet er een stuk beter uit dan gisteren zeg. Anatoli is laat vandaag, maar we kunnen toch op tijd vertrekken. Gelijk met ons gaan de andere Hollanders ook. De Zwitsers die we in Sipi zagen blijven hier 4 nachten.
 |
| Uitzicht vanaf het terras van onze tent |
 |
Het duurt niet lang of we zijn de andere auto kwijt. Een stel parelhoenderen scharrelt rond met mooie blauwe gezichten. We zien de eerste van vele sausage trees. Een echt Afrikaans tafereel. Olifanten zijn dol op de "worsten" en worden er ook vaak dronken van.
 |
| Gieren maken graag nesten in palmbomen hier |
 |
| Mannetjes waterbok |
Het licht is heel mooi als we over de savanne rijden en veel dieren zien die we gisteren ook zagen. Bij het rangerstation halen we ranger Bennett op om 07.15 uur. Het is een oude bekende van Anatoli (wie niet zou tijdens deze reis blijken 😄). Hij is niet heel spraakzaam, maar dat vind ik eigenlijk niet zo erg. Veel van wat hij zegt heeft Anatoli gisteren ook al verteld.
We komen een groep waterbokken tegen. De vrouwtjes hebben geen horens, de mannetjes wel. De lucht is strakblauw en we hebben het erg naar ons zin. Jan staat vrijwel constant met zijn hooft door het open dak. Diverse mooie vogels passeren de revue, pumba's staan zorgeloos en ongegeneerd midden op de weg en in de verte zien we een olifant. Regelmatig staan we even stil en zet Anatoli de motor uit. De stilte die je dan hoort is bijna oorverdovend. Alleen soms een krekel of een vogel of het gegraas van een beest.
We hobbelen verder, want dit is het natte gedeelte van het park en zien weer een kudde zebra's. Ook een heel oude buffel met afgesleten horens. Ze kunnen wel 28 jaar worden in het wild.
Heel in de verte ziet Jan giraffen. Het voordeel van een ranger in de auto is dat we nu van het pad af mogen. Over de savanne, recht erop af. Het zijn er 4 en ze staan prachtig in de zon. Wat is het toch genieten. Om ze niet teveel te verstoren mogen we niet te lang blijven en dus gaan we weer op zoek naar de gebaande paden.
Na nog meer wild en nog een prachtig zicht op een mannetjes waterbok, gaan we weer richting rangerstation om Bennet af te zetten en rijden richting de lodge. Daar zien we op dezelfde plek als vanochtend geen hyena's meer, maar de gieren smikkelen nog even verder. En weer door totdat er een auto stilstaat en de olifanten van gisteren, maar nu met veel meer, zich laten bewonderen.
Het wordt al warm en dan gaan de beesten in de schaduw liggen, dus even een paar uurtjes naar de lodge; schrijven, foto's overzetten, drankje erbij op het prachtige terras en dan lunchen. Sizzling Fish stir fry staat op het menu. Er verschijnen wel wolken, dus duimen dat het droog blijft vanmiddag.
 |
| Terras van het restaurant |
 |
| Het gangetje achter de tent naar de badkamer |
 |
| Op ons eigen terras |
Het eten smaakte prima met vooraf een kippensoep. Na het eten foto's versturen. Het regent nu helaas wel af en toe. Hopelijk valt het vanmiddag mee. We hebben om kwart voor 4 weer met Anatoli afgesproken. De wc hier bij het restaurant is er trouwens een om te onthouden. Vanaf de pot door een groot open raam uitzicht over de omgeving.
Terwijl we lekker zitten loopt er beneden de lodge opeens een baviaan langs. Te laat voor een foto, maar misschien zien we er vanmiddag nog een. Er zitten meerdere apensoorten in het park.
Om 15.45 uur hebben we weer met Anatoli afgesproken om de ranger weer op te halen. Voordat we bij hem zijn zien we een kudde waterbokken. De gieren snoepen nog steeds van het karkas. En dan is er een zebrapad. Een kudde zebra's op het pad 😂
Het zijn er 16 met veulens erbij. Uiteindelijk nemen ze de moeite om in ganzenpas rustig weg te wandelen.
Bij het rangerstation zijn veel pumba's aan het grazen. Bennet zit al klaar en stapt in. Hij is even mededeelzaam als vanochtend, maar daar zitten we niet mee. Het gaat erom dat we leuke dingen zien en met hem erbij kunnen we nu eenmaal op meer plekken komen.
 |
| Het park wordt ook gebruikt door boda boda's, maar veel verkeer is er absoluut niet |
Soms ruikt het erg lekker als we langs grassen/kruiden rijden. Anatoli plukt een bosje en vertelt dat dit gebruikt wordt bij buik-/maagklachten. Thee ervan trekken in instant verdwijnen de klachten. Hij heeft gezegd hoe het heet, iets met een O, maar ik weet het niet meer.
In de verte loopt een kudde olifanten. De ranger weet een tussendoorweg om er dichterbij te komen. Dan staan ze mooi in de zon en genieten we weer volop. Er is ook een heel kleintje bij, maar die is meestal moeilijk te zien.
Dan gaan we, zoals beloofd, naar het deel van het park waar het droger is. Hier leven ook struisvogels, de enige plek in Oeganda, Bennett laat Anatoli langs zwarte rotsen rijden en wijst ons op rock rats. Leuke knaagdieren die familie van olifanten zijn. Jawel, olifanten. Ze hebben dezelfde voetzolen, dezelfde tanden en iets met klieren. Wel verre familieleden dan, maar ze zijn wel leuk. Ze doen ons een beetje aan de quokka's denken die we in Australië hopen te gaan zien.
En dan volgen we de toeristische route. Door het hoge gras, geen pad te bekennen. Na veel glibberen en glijden, het droge deel van het park is dus niet te bereiken, zet Anatoli dan toch maar de 4WD erop en dan trekt de Toyo ons braaf uit de drassigheid.
Wat verderop rijdt een boda boda voor ons en stopt. Er staat een grote olifant naast de weg. Wij stoppen uiteraard ook en vinden het geweldig. Uiteindelijk steekt hij heel langzaam over en rijden we erlangs. De boda boda kan nu rechts van ons er ook veilig langs. De olifant staat achter een grote struik en Anatoli stopt even om hem van dichtbij te kunnen bezichtigen. De olifant denkt even dat dat geen goed idee is en doen een kleine schijnaanval, maar staakt die al snel. Waar zou ik me druk om maken denkt hij waarschijnlijk. Ziet er toch best gaaf uit.
Jan spot in de verte een giraf en Bennett wijst de weg. Hij is een eenzame en hij heeft heel veel vogels op zijn lange nek. Anatoli en Bennett denken dat er een wond zit, maar die zien we niet.
We gaan langzaam terug naar de lodge, want de tijd schrijdt voort. We zien een enorme, maar dan ook enorme kudde buffels. Ik maak een filmpje en pen er op best normale snelheid langs en in 25 seconden heb ik ze nog niet allemaal gehad. Ze blijven ook maar komen.
Rechts tegen de berg geplakt staat een heel groot huis. Het blijkt het oude huis van Idi Amin te zijn. Het is jaren geleden afgebrand en later door anderen opgekocht en opgeknapt tot een hotel.
Dan nog een paar red bocks. Die zien er eigenlijk hetzelfde uit als de hartebeesten, alleen de horens zijn anders. Nog een blik dichterbij op de eenzame giraffe en dan door naar het rangerstation om Bennett af te zetten. Om 18.58 zijn we bij de uitgang van het park. Om 19.00 uur sluiten ze officieel.